Способы технической взрывозащиты (активная и пассивная взрывозащита)
Istnieją cztery główne metody technicznej ochrony przeciwwybuchowej w celu zmniejszenia niszczących skutków wybuchu i zapobiegania wtórnym wybuchom. Obejmują one:
- powłoka przeciwwybuchowa,
- zwolnienie,
- tłumienie
- odcięcie eksplozji.
Obudowa przeciwwybuchowa jest pasywną ochroną przeciwwybuchową i oznacza projektowanie urządzeń technologicznych z oczekiwaniem zachowania integralności ich obudowy w przypadku wybuchu (odporność na maksymalne nadciśnienie wybuchu).
Uwalnianie wybuchu jest pasywną ochroną przeciwwybuchową i oznacza obecność urządzenia do uwalniania nadciśnienia i produktów wybuchu do środowiska - wyrzutnika wybuchu (panele wyładowcze wybuchu, przerywacze płomienia). Gdy stosowane są wyładowania wybuchowe, nadciśnienie nie osiąga wartości zagrażających integralności urządzeń procesowych.
Tłumienie wybuchu to metoda aktywnej ochrony przeciwwybuchowej, która zakłada obecność zestawu urządzeń technicznych do wczesnego wykrywania wybuchu (czujniki ciśnienia i promieniowania optycznego) oraz tłumienia na początkowym etapie poprzez wprowadzenie do urządzenia środka tłumiącego wybuch (butle HRD).
Kontrolowanie rozprzestrzeniania się wybuchu za pomocą odcięcia. Metoda ta polega na zastosowaniu bariery zapobiegającej rozprzestrzenianiu się frontu płomienia i nadciśnienia na sąsiednie elementy wyposażenia procesowego. Odcięcie wybuchu może być aktywne (użycie systemu detekcji i cylindrów HRD, zaworów uruchamianych pneumatycznie lub elektrycznie) lub pasywne (zawory uruchamiane przez nadciśnienie i przepływ powietrza).
Bardziej szczegółowe informacje na temat metod ochrony przeciwwybuchowej i charakterystyki technicznej urządzeń zabezpieczonych przed wybuchem można znaleźć w sekcji Katalog produktów.